“Mevedded Ayeti”:
“İşte bunlar, Allah’ın iman eden ve salih ameller işleyen kullarına müjdelediği ni’mettir! (Ey Resul’üm!) De ki: ‘Ben buna karşılık, (bana) akraba olanlara sevginizden başka bir ücret istemiyorum!’ Kim bir iyilik işlerse, onun sevabını artırırız. Şüphesiz Allah Ğafur’dur, Şekür’dür!.” [Şura(42): 23]
Bu ayette geçen kurbanın, yine Ehl-i Beyt olduğu, en sahih ve en gerçek kavil olarak, insaflı ve ehil zevatça teslim edilmiştir[1]. Bilhassa şu hadis-i şerif, konunun daha da netleşmesini sağlamaktadır:
“Sizi ni’metleriyle beslediği için Allah’ı seviniz, Allah sevgisiyle beni seviniz ve benim sevgimle de Ehl-i Beyt’imi seviniz!… “[2] Şu hadiste de aynı anlam bulunmaktadır:
“Resulullah’a (sav), kadınların en sevgilisi Fatıma ve erkeklerin de en sevgilisi Ali idi… “[3]; Hele: “Resulullah (sav) Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyn (as) ‘e şöyle buyurdu: ‘Ben, sizin savaştığınız kimse ile savaşırım ve sulh halinde bulunduğunuz kimse ile de sulh yaparım!’.. “[4] hadis-i şerifi karşısında, imanı ve vicdanı kâmil bir insanın itiraz edebilmesi mümkün müdür?… Faraza, bu tür hadisler bulunmamış olsaydı bile, sırf insanlık, müslümanhk duygulan bulunan bir kişinin, Yüce Resul-ü Ekrem (as)’in o pâk evladına ve mübarek Ehl-i Beyt’ine karşı sonsuz bir hürmet ve muhabbet üzere bulunması, en azından vefakârlık borcu değil midir?…
[1] Dürr’ül Mensur: (İmam Suyutî): 6/6-7; El-Mizan (Allame Tabatabaî): 18/42-53; Keşşaf (İmam Zemahşeri): 4/219-220; Hak Dini Kur’an Dili (E.Hamdi Yazır): 6/4241; Lem’alar (B. Said Nursi): 19; İbn-i Kesir (terc): 13/7097-7099; Müsned-i Ahmed: 1/208; 4/165;
Konuyla alâkalı vârid olmuş olan rivayetlerden şu örnekleri de kaydetmenin faydalı olacağı kanaatindeyiz:
“Bu ayet nazil olunca denildi ki: ‘Ya Resulullah! Sevgileri üzerimize vacib olan senin akrabaların kimlerdir?’ (O da) Dedi ki: ‘Ali ile Fatıma ve ikisinin çocuklarıdır!…’ (Bunun üzerine, hasidlerden rahatsız olan) Hz. Ali, Resulullah’a (sav); ‘İnsanlar bana hased ediyorlar’ diye şikayette bulundu! Resulullah da, ‘Cennete en evvel birlikte girecek dört kişiden biri olmaya razı mısın? Ki bunlar: Ben ve sen, Hasan ve Hüseyn ‘dir!.. diye buyurdu” (Keşşaf: 4/219-220);
“…(Kerbela faciasından sonra) Hazret-i Hüseyn’in oğlu Ali (Zeyn’el-Abidin, Seccad) (as) , esir olarak getirilip Şam’da yüksek bir yere çıkarılmıştı. Şamlılardan birisi kalkıp: ‘Sizi katleden, kökünüzü kurutan ve fitnenin iki boynuzunu kıran Allah’a hamdolsun!’ dedi. Ali Bin Hüseyn (as): ‘Sen Kur’an okudun mu?’ Diye sordu. Adam: ‘Evet!’ Diye cevap verdi. ‘Al-i Hamimi (Şûra suresini) okudun mu?..’ sualine adam: ‘Kur’an’ı okudum, fakat Al-i Hamimi okumadım!’ Diye cevap verdi. Ali Bin Hüseyn (as) de; ‘De ki: Ben, sizden buna karşı ‘kurba’da (akrabalıkta) sevgiden başka bir ücret istemem!’ ayetini okumadm mı?’ Diye sordu. Adam: ‘Onlar siz misiniz?’ Dedi de, Ali Bin Hüseyn: ‘Evet!’ Diye cevap verdi…” (Dürr’ül Mensur: 6/7; İbn-i Kesir: 13/7098);…
“İbn-i Cerir’den; Ebu İshak der ki; Amr İbn-i Şuayb’a “De ki: ben sizden, buna karşılık akrabalıkta sevgiden başka bir ücret istemem!” ayetini sormuştum; ‘Hazret-i Peygamber (as) ‘in akrabalığı’ diye cevapladı…”; “…İbn-i Abbas’tan rivayete göre, o şöyle demiştir: ‘De ki: Ben, sizden buna karşılık akrabalıkta sevgiden başka bir ücret istemem!’ ayeti nazil olduğunda; ‘Ey Allah’ın Resulü, Allah’ın sevilmesini emrettikleri kimlerdir? Dediler de, Hazret-i Peygamber: ‘Fatıma ve çocuklarıdır!’ diye buyurdu!..” (İbn-i Kesir: 13/7098-7099);
Zaten; Ehl-i Beyt (as)’in, Hazret-i Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyn ile onların ‘temiz’ nesilleri olduğu, daha önceki bölümlerde ve ilgili dipnotlarda geçmiş; ve onlara sevgi ve saygının da imanın gereği olarak, kezâ yine bahis konusu yerlerde gösterilmiş, konuyla ilgili hadislerden epeyce örnekler verilmiştir. (Bakınız; dipnot: 46, 47, 52, 53, 54, 55, 56, 58, 62, 64, 65)…
[2] Tirmizî: 6/316; İbn-i Kesir: 13/7101
[3] Tirmizî: 6/361, 364
[4] İbn-i Mâce: 1/238-239; Zehebi (Tarih-i İslam): 3/8′den, naklen; İslam Tarihi (A. Köksal-Medine Dönemi): Kerbela Faciası: 12; Tirmizî: 6/362;…
